https.HttpsOptions interface

گزینه هایی که می توانند روی یک تابع HTTPS onRequest تنظیم شوند.

امضا:

export interface HttpsOptions extends Omit<GlobalOptions, "region"> 

گسترش می یابد: Omit< GlobalOptions "منطقه">

خواص

https.HttpsOptions.concurrency

تعداد درخواست‌هایی که یک تابع می‌تواند به طور همزمان ارائه کند.

فقط برای توابع در حال اجرا در Cloud Functions v2 قابل اعمال است. مقدار null همزمانی پیش فرض را بازیابی می کند (80 وقتی CPU > = 1، 1 در غیر این صورت). اگر cpu کمتر از 1 باشد، نمی توان همزمانی را روی هیچ مقداری غیر از 1 تنظیم کرد. حداکثر مقدار برای همزمانی 1000 است.

امضا:

concurrency?: number | Expression<number> | ResetValue;

https.HttpsOptions.cors

اگر درست باشد، به CORS در درخواست‌های این تابع اجازه می‌دهد. اگر این یک string یا RegExp است ، به درخواست های دامنه هایی که با مقدار ارائه شده مطابقت دارند اجازه می دهد. اگر این یک Array است ، به درخواست های دامنه هایی که حداقل با یک ورودی آرایه مطابقت دارند اجازه می دهد. پیش‌فرض برای https.CallableFunction true و در غیر این صورت false است.

امضا:

cors?: string | boolean | RegExp | Array<string | RegExp>;

https.HttpsOptions.cpu

تعداد کسری CPU برای تخصیص به یک تابع.

برای توابع با < 1 پیش فرض قرار می گیرد = 2 گیگابایت رم و برای اندازه حافظه بزرگتر افزایش می یابد. این با مقدار پیش‌فرض هنگام استفاده از ابزار gcloud متفاوت است و با مقدار ثابت تخصیص داده شده در Google Cloud Functions نسل 1 متفاوت است. برای برگرداندن مقادیر CPU استفاده شده در gcloud یا در توابع ابری نسل 1، آن را روی مقدار "gcf_gen1" تنظیم کنید.

امضا:

cpu?: number | "gcf_gen1";

https.HttpsOptions.ingressSettings

تنظیمات ورودی که کنترل می کنند این تابع از کجا می تواند فراخوانی شود.

امضا:

ingressSettings?: options.IngressSetting | ResetValue;

https.HttpsOptions.invoker

Invoker برای تنظیم کنترل دسترسی روی توابع https.

امضا:

invoker?: "public" | "private" | string | string[];

https.HttpsOptions.labels

برچسب های کاربر برای تنظیم روی عملکرد.

امضا:

labels?: Record<string, string>;

https.HttpsOptions.maxInstances

حداکثر تعداد نمونه هایی که باید به صورت موازی اجرا شوند.

امضا:

maxInstances?: number | Expression<number> | ResetValue;

https.HttpsOptions.memory

مقدار حافظه برای تخصیص به یک تابع.

امضا:

memory?: options.MemoryOption | Expression<number> | ResetValue;

https.HttpsOptions.minInstances

حداقل تعداد نمونه های واقعی برای اجرا در یک زمان معین.

صورت‌حساب‌ها برای تخصیص حافظه و 10 درصد از تخصیص CPU در حالت غیرفعال دریافت می‌شود.

امضا:

minInstances?: number | Expression<number> | ResetValue;

https.HttpsOptions.omit

اگر درست است، این تابع را مستقر یا شبیه سازی نکنید.

امضا:

omit?: boolean | Expression<boolean>;

https.HttpsOptions.region

توابع HTTP می توانند گزینه های جهانی را لغو کنند و می توانند چندین منطقه را برای استقرار در آنها مشخص کنند.

امضا:

region?: SupportedRegion | string | Array<SupportedRegion | string> | Expression<string> | ResetValue;

https.HttpsOptions.secrets

امضا:

secrets?: (string | SecretParam)[];

https.HttpsOptions.serviceAccount

حساب سرویس خاص برای اجرای تابع به عنوان.

امضا:

serviceAccount?: string | Expression<string> | ResetValue;

https.HttpsOptions.timeoutSeconds

مهلت زمانی برای تابع در ثانیه، مقادیر ممکن از 0 تا 540 است. توابع HTTPS می توانند مدت زمان بیشتری را تعیین کنند.

حداقل زمان برای یک تابع gen 2 1 ثانیه است. حداکثر زمان برای یک تابع به نوع عملکرد بستگی دارد: عملکردهای مدیریت رویداد حداکثر 540 ثانیه (9 دقیقه) دارند. HTTPS و توابع قابل فراخوانی حداکثر 3600 ثانیه (1 ساعت) فاصله دارند. توابع صف کار حداکثر 1800 ثانیه (30 دقیقه) تایم اوت دارند.

امضا:

timeoutSeconds?: number | Expression<number> | ResetValue;

https.HttpsOptions.vpcConnector

عملکرد ابر را به کانکتور VPC مشخص وصل کنید.

امضا:

vpcConnector?: string | Expression<string> | ResetValue;

https.HttpsOptions.vpcConnectorEgressSettings

تنظیمات خروجی برای اتصال VPC.

امضا:

vpcConnectorEgressSettings?: options.VpcEgressSetting | ResetValue;