database namespace

کارکرد

کلاس ها

database.instance()

تابعی را ثبت می کند که رویدادها را از یک نمونه خاص پایگاه داده بیدرنگ Firebase فعال می کند.

از این روش همراه با ref برای تعیین نمونه ای استفاده کنید که در آن رویدادهای پایگاه داده را تماشا کنید. برای مثال: firebase.database.instance('my-app-db-2').ref('/foo/bar')

توجه داشته باشید که functions.database.ref استفاده شده بدون instance نمونه *پیش‌فرض* را برای رویدادها تماشا می‌کند.

امضا:

export declare function instance(instance: string): InstanceBuilder;

مولفه های

برمی گرداند:

InstanceBuilder

رابط سازنده نمونه پایگاه داده بیدرنگ Firebase.

database.ref()

تابعی را ثبت می کند که رویدادهای نوشتن پایگاه داده بیدرنگ Firebase را فعال می کند.

این روش بسیار شبیه به روشی با همین نام در SDK های کلاینت و Admin Firebase عمل می کند. هر تغییری در پایگاه داده که بر داده‌های موجود در path ارائه‌شده یا زیر آن تأثیر بگذارد، رویدادی را در توابع ابری ایجاد می‌کند.

سه تفاوت مهم بین گوش دادن به یک رویداد پایگاه داده بیدرنگ در توابع Cloud و استفاده از پایگاه داده بیدرنگ در سرویس گیرنده و SDKهای مدیریت وجود دارد:

1. Cloud Functions اجازه می دهد تا حروف عام در نام path . هر جزء path در براکت های فرفری ( {} ) یک علامت عام است که با تمام رشته ها مطابقت دارد. مقداری که با فراخوانی خاصی از یک تابع ابر مطابقت دارد به عنوان بخشی از [ EventContext.params برگردانده می شود. ](cloud_functions_eventcontext.html#params شی. به عنوان مثال، ref("messages/{messageId}") با تغییرات در /messages/message1 یا /messages/message2 مطابقت دارد. ، در نتیجه event.params.messageId روی "message1" یا "message2" تنظیم می شود ، به ترتیب.

2. توابع ابری رویدادی را برای داده‌هایی که قبلاً قبل از استقرار عملکرد ابر وجود داشته است، اجرا نمی‌کند.

3. رویدادهای Cloud Function به اطلاعات بیشتری دسترسی دارند، از جمله یک عکس فوری از داده‌های رویداد قبلی و اطلاعات مربوط به کاربری که عملکرد Cloud را فعال کرده است.

امضا:

export declare function ref<Ref extends string>(path: Ref): RefBuilder<Ref>;

مولفه های

برمی گرداند:

RefBuilder <Ref>

رابط سازنده پایگاه داده بیدرنگ Firebase.